A v nedilyu duze rano viterec' povivaye,
Tam molodyi kozachenko zytamy vtikaye.

Vin vtikaye, vin pryamuye v nevelychku chatu,
A v tiy chati vin distane heroys'ku zaplatu.

Za molodym kozachenkom u pohoni hnaly,
Molodoho kozachenka az na strych zahnaly.

Obstupyly lyachy chatu, staly sya radyty,
Shchob z molodym kozachenkom chatu zapalyty.

Horyt' chata, horyt' chata i vohon metet'sya,
A molodyi kozachenko z vorohamy b’yet'sya.

Oy zbyv vin komendanta, zabyv komisara,
Rozletilas' po Vkrayini Pukalova slava.

Yak vze chata dohorila, stala pryhasaty,
Vzyaly hakom za lychenko, vytyahnuly z chaty.

Yak vony ho vytyahnuly zasmahleni ruky,
Polozyly na travycyu: "Mayesh, zbuyu, muky!".

Vzyaly yoho za ruchenky, v avto polozyly,
Daly yomu dva zashchyky: "Vin shche bude zyty".

Daly yomu dva zashchyky, serce pidtrymaty,
Bo shche budut' v Berezanach protokol skladaty.

Yak vkladaly do mashyny, vin machnuv rukoyu,
Poproshchavsya z Ukrayinov, z nenkoyu staroyu:

"Proshchay, ridna Ukrayino, proshchay, ridna nenko,
Mushu nyni pomyraty za tebe, serdenko.

Ya borovsya iz lyachamy, doky bulo syly,
Doky mene v chuziy chati zyvcem ne spalyly".

Shyrokoyu dorohoyu avta zahudily,
Vzyaly tilo kozac'keye, ne znaty, de dily.

A yak pryishla ta sumnaya zvistka,
Shcho Lopatyns'kyi v boyu vpav,

Sumom zaneslas' Ukrayina,
A L'viv i Kyyiv zarydav.

A tam daleko za kordonom
Sydyt' Bandera pry stoli...

Vin dumu dumaye vazkuyu,
Chy Lopatyns'kyi vze v krayi?

Chy vze zbyrayut'sya sotnyamy,
Polkamy vilni kozaky,

Chy hostryat' nozi, yak z Bohdanom,
Novi Gonty y Zaliznyaky?

Zlitayut' kruky na Vkrayinu –
Moskvy holodniyi vovky,

Na nych, mov burya, vylitayut'
Banderovi virni orly.