Oy plache, tuzyt' stara maty,
Ta shche y divchyna moloda, –
Zletilys' katy, mov ti kruky,
Na nashi sela i mista.

Zletilys' katy, mov ti kruky,
Zabraly myloho zi snu:
"Proshchay, proshchay, moya divchyno,
Ya zavtra na rozstril idu!

Ne sam odyn ya tut popavsya –
Nas trysta orliv tut sydyt',
I shchonaykrashchyi cvit Ukrayiny –
Naytyazchi muky vin terpyt'.

Shchodnya vyvodyat' po odnomu.
Pid zvuk motoriv chuty stril,
I shche raz: "Slava Ukrayini!" –
Todi mertvi padut' doliv".

Nichto ne skaze de mohyla,
De pochovav chervonyi kat,
A na mohyli ne zaplache
Ni sestra, ani ridnyi brat.

Na tiy mohyli kushch odyn kalyny,
A neyu viter shelestyt':
Vona meni vsyu pravdu skaze,
De miy mylenkyi tverdo spyt'.

Sama ya rutu posadyla,
Sama ya budu polyvat',
Sama povstancya polyubyla,
Sama ya budu zabuvat'.