Zoloto-chervoni, bystri moyi koni,
Vse nesut' mene u synyu dalynu,
Promaynuly ranky, spohady svitanky,
Spravno p’yut' mynulych yunych dniv rosu.
Davnya moya mriya svityt' ta ne hriye,
Zar yiyi pohlynuv nevmolymyi chas
I yomu ne v zmozi staty na dorozi,
Vin odyn yedynyi, naymudrishyi z nas.

Pryspiv:
Koni, moyi koni,
Zoloto-chervoni,
Ne nesit' tak shvydko,
Mene u synyu dal,
Koni, moyi koni,
Ya u vas v poloni,
Ne merezte skroni,
Sribla vam ne zal.

U vidlunni roky, nache svoyi kroky
Chuyu i vpiznayu ya muzyku tych dniv
Ta nesut' koni nache vid pohoni,
Zupynyty yich nichto shche ne zumiv.
Den novyi zoriye, spovnenyi nadiyeyu
V zoloti kupayet'sya moya zemlya,
Znovu vid poroha, klyche nas doroha
I sidlayu ya nestrymnoho konya.

Pryspiv