Nepomitno ishly, dni za dnyamy splyvaly roky.
Niby kvity rosly, i dit'my my buly, poky
Zrozumily: ne vernuty chas, shcho iz fotohrafiy
Dyvyt'sya na nas.

Pryspiv:
Povernutys' nazad,
I shche raz prozyty cyu myt'!
Povernuty, shcho ne vstyhla skazaty,
Perekreslyty te, shcho ne malo buty.

Dyakuyu doli za te, shcho zustrilysya mama z tatom,
I shcho bratyk roste, i shcho moze kolys' raptom
Chutymu svoye im’ya – divchynka na zustrich –
Ce malenka ya.

Pryspiv

Posmichnusya chomus', po storinci zyttya hortayu,
De zyvyi miy didus', my zustrinemos' shche, ya znayu.
Znovu pam’yati voskresne chas, shcho iz fotohrafiy
Dyvyt'sya na nas.

Pryspiv (2)