Vyryadzala maty syna pid Kruty do boyu,
Rozchesala kucheryky ponad holovoyu. (2)

Idy, idy, miy synochku, v boyu ne zdavaysya,
Yak poboresh vorizenkiv, dodomu vertaysya. (2)

Idu, idu, moya maty, vchynyu tvoyu volyu,
A ty chody y prosy Boha, shchob vernuty z boyu. (2)

Zdala, zdala maty syna, pid Kruty chodyla –
Piznavala miz mertvymy naymenshoho syna.

A yak znayshla miz mertvymy, holovonku syna
Polozyla na kolina ta y zaholosyla: (2)

"Lyulyay, lyulyay, miy synochku, to ya tvoya maty!
Synu lyubyi... Boza maty... Voroze proklyatyi..." (2)