A tam u temnim lisi sered pachuchych trav
Lezyt' strilec' ranenyi, strilec' Mykola vpav.

I z neho – krov chervona, tovarysh u yarmi,
I liky prykladayut', nenache yomu v sni.

Oy slabshe, slabshe, slabshe kozac'ke serce b’ye,
I znovu nich mynaye, i znovu den nastaye.

– Yakyi to sumnyi vechir, yakyi to sumnyi chas,
Dyvit'sya, yakas' zinka bizyt' vona do nas.

Prybihla do Mykoly i stycha hovoryt':
– Oy, synu miy, Mykolo, a shcho tebe bolyt'?

– Bolyt' mene serdenko shche y pravaya ruka,
To mene poranyla kulya vorozaya.

Oy tam u temnim lisi, de voron zakrychav,
Ne bulo tam nikoho, yak kozak umyrav.