Za horoyu, za luhom
Chodyt' synok za pluhom,
Ore nyvku ne svoyu,
Dobre, shcho v svoyim krayu.

Ore nyvku ta y tuzyt',
Bo rodyni ne sluzyt',
Shcho posiye i zbere –
Z toho vorih nash zyve.

Sonce hriye tak mylo,
Svit zolotyi zalylo,
Lysh hromy na nebi b’yut',
Lyudyam spaty ne dayut'.

Stante, koni voroni,
Bo ya lezu v zahoni,
Ye mohyly na mezi,
Shche y do toho ne chuzi.

Pidiydimo blyzenko,
Poklonimsya nyzenko,
Kynmo zmenku kvitochok
Na zabutyi horbochok.

Ti neznani mohyly
Budut' travku rodyty,
Orach syade ta y epichne,
Y bidni dushi spom’yane.