Lety, moya dumo, stepamy, luhamy,
Lety, moya dumo, kudys',
Lety, moya dumo, az u tu chatynu,
De ya prozyvala kolys'.

A u tiy chatyni zyve stara maty,
Yakshcho shche zyve, to vklonys',
Skazy yiyi slovo bolyuche, yak rana,
Shcho ya vze ne ta, shcho kolys'.

Zminyvsya miy holos i stychla rozmova,
Morshchyny zoraly cholo,
Povoli v nevoli syviye miy volos,
A serce ternom poroslo.

Dast' Boh, shche povernus' do svoyi matusi
I zlozu podyaku yiyi,
Za te, shcho nosyla meni peredachu,
Yak ya shche sydila v tyurmi.

Pryishla ta chvylyna, shcho ya povernulas',
Do ridnoyi pryishla sim’yi,
A svoyi matusi uze ne zastala –
Vona vze lezyt' u zemli.