Tryklyatyi den, hodynnyk – pen, vsich zabuvaye rozbudyty.
Tychenko spyt' i ne krychyt' nichna tvoya nadiya.
Samotniy chornyi ptach prynese lysh smutok
I slozy na ochach ne zmozesh ty zabuty.
Vechirni sutinky vpaly na misto
I zapalaly lichtari na obistyach.
Vidkryti dveri velykoho domu –
Nishcho ne klyche tebe u dorohu.

Pryspiv:
Pocilunok, mov zmiya, zalyshyt' slid noza,
Znimy svoye vbrannya, tebe chekayu ya.
Ne vidchynyay dverey nedospanych nochey,
Tebe blahayu ya, poviya.
Tvoye im’ya... Poviya...

Klyuchi vid chaty vpadut' u vodu
I na chuzomu lozi zhubysh svoyu vrodu,
Yak chashka kavy, vypyto zillya,
Nichto ne pryide na tvoye vesillya.

Pryspiv