A v poli, v poli konychok hraye.

Pryspiv:
Oy day, Boze.

Nichto do konya ne prystupyt'sya.
Tilky prystupyt' ta y knyaz' molodyi.
Konyka bere, do dvoru vede.
Kolo dvoryku kam’yana hora.
Tam knyaz' molodyi konyka sidla.
Konyka sidla, na horu stupa.
Na horu stupa, na put' vyyizdza.
Pered nym z’yavyvs' vysokyi terem.
V terem zayizdza, uhoru strilya.
Vyvely yomu dobroho konya.
Vin konya ne vzyav i dali strilyav.
Vynesly yomu mirku zolota.
Zolota ne vzyav, ne podyvyvsya.
Vyvely yomu ta korolivnu.
Na korolivnu vin podyvyvsya.
Vin podyvyvsya, nyz'ko vklonyvsya.
Shche y shapochku znyav, za ruchenku vzyav:
"Oy skazy meni ty, korolivna,
Chy budesh meni virnoy zenoyu,
Virnoyu zenoy, materi sluhoy?"
Na c'omu slovi bud'te zdorovi.

("Z Novym rokom, dobri lyudy, y chay vam shchastya zavzdy bude!" – promovlyayuchy).