Ya hrayu u futbola z naypershych dniv,
Chay ne breshut', shcho ya v zooparku ris,
Nas bulo v bat'ka troye syniv:
Dva rozumnych, odyn futbolist.

I tilky ya bachu, os', m’yach, os' trava,
Nache byk nastavlyayu rohy,
Navishcho, skazit', meni holova,
Koly ye u mene nohy?..

Ya prus' do vorit, nache tank, naprolom,
Ya inshych shlyachiv ne znayu,
Chay sprobuye kryknuty chtos': "Kostolom!",
Ya tochno yoho polamayu.

Na mene daremno ne trat'te slova,
Bo ya futbolist vid Boha,
Navishcho, skazit', meni holova,
Koly ye u mene nohy?..

Choch stiy, choch paday, choch smiysya, choch plach,
Ya v komandi pershyi po pravu,
Trybuny krychat': "Mazylo! Partach!"
Ach, yak lyublyu ya slavu!

A vchora mene na rukach ponesly,
Tomu ya s'ohodni kachayu prava,
Ya vchora zabyv az chotyry holy,
Rachunok u matchi – 2:2.