Mozna zyty, yak sobaka:
Havkaty na vsich,
Podavaty chemno lapu
Tym, chto vyshche nych.
Tak povazno i linyvo
Nyavkaty, mov kit,
I pid soncem tak shchaslyvo
Hrity sviy zyvit.

Mozna zyty, yak korova:
Hoduvaty vsich.
Mozna, yak vedmid' v barlozi
Z holovoyu v snih.
Mozna zyty u bahnyuci,
Yak zyve svynya
I boyatys' zloho vovka,
Yak durne yahnya.

Mozna krasty, yak lysycya,
Maty lasyi shmatok,
Abo v chyyis' popasty zuby,
Yak v kazci kolobok.
Mozna karkaty, yak vorona,
Te same shchodnya,
Vsich zahanyaty do roboty,
Yak batohom konya.

Mozna zyty, yak baran,
Vpertyi i tupyi.
Mozna nache tyhr u klitci
Duze, duze zlyi.
Honorovo tak chodyty,
Niby ty – husak,
I nichym ne pereymatys',
Zyty prosto tak.

Mozna zyty niby kurka
Iz zolotym yaycem,
A mozna zyty, yak metelyk,
Odnym yedynym dnem.
Mozna buty blyzche do soncya,
Yak ptashka uhori,
A mozna v temryavi sydity,
Nache krit v nori.

Stilky ye spokus navkolo,
Vse, shcho choch, roby,
Tak rostut' potreby nashi,
Yak u doshch hryby.
Moze, te zyttya zviryache
Tak kohos' manyt',
Ale my lyud'my vrodylys',
Shchob po-lyuds'ky zyt'!