"Lyublyu" – skazala tobi, yak v ostanniy raz,
"Lyublyu, lyublyu" – proshepotiv, proshepotiv.
Ale ya vtechu tudy, de cvitut' sady,
Mayu spokiy de,
Ty mene znaydesh zavzdy lyshe tam,
De okean hude.

Pryspiv:
Poludneva speka, synya dal,
Dovhe lito na berezi vtich,
Procholody nema nide, na zal.
Lid, yak marevo, tin, yak mif,
Zupynyayet'sya chas na den, na vik,
Tam, de v spokoyi zdu tebe.
Ostrovy, pid bezodneyu nebes,
Samotni ostrovy.

Vtoma svit obiyma i hoydaye svit.
Lysh tam nareshti naodynci ya sama.
Marnych budniv vze nema,
Spohadiv nema i spokus tvoyich,
Ya na myt' nide, vse yde, yak ide,
De okean hude.

Pryspiv (2)

Marnych budniv vze nema,
Spohadiv nema, i spokus tvoyich,
Ya na myt' nide, vse yde, yak ide,
De okean hude.

Brydz:
Ya na tych ostrovach, u zatokach spodivan,
U lahunach sniv, de tak choroshe meni.

Pryspiv (4)