Zore moya vechirnyaya,
Ziydy nad horoyu,
Pohovorym tychesenko
V nevoli z toboyu.

Rozkazy, yak za horoyu
Sonechko sidaye,
Yak u Dnipra veselochka
Vodu pozychaye.

Yak shyroka sokoryna
Vity rozpustyla...
A nad samoyu vodoyu
Verba pochylylas';

Az po vodi rozislala
Zeleniyi vity,
A na vitach hoydayut'sya
Nechreshcheni dity.

Yak u poli na mohyli
Vovkulak nochuye,
A sych v lisi ta na strisi
Nedolyu vishchuye.

Yak son-trava pry dolyni
Vnochi rozcvitaye...
A pro lyudey... Ta nechay yim.
Ya yich dobre znayu.

Dobre znayu. Zore moya!
Miy druze yedynyi!
I chto znaye, shcho diyet'sya
V nas na Ukrayini?

A ya znayu. I rozkazu
Tobi; y spat' ne lyazu.
A ty zavtra tychesenko
Bohovi rozkazesh.