Moya dumka pokotylasya vnyz,
My stanem zyty krashche kolys'.
Pevno bilshe v zytti zrozumiyem,
Bo na zal my zovsim nichoho ne vmiyem.

My bazayemo maty pidtrymku,
Kozen den vse zyttya bez zupynky.
Ta buvaye shcho vona znykaye,
I todi, shcho robyty ne znayem.

Pryspiv:
Zyttya prekrasne, ty prosto vmiy zyty,
Nichoho zayvoho ne treba robyty.
Zyttya prekrasne, ty prosto vmiy zyty,
Prosto ty navchysya zyty.

Viryu ya, shcho pryide chas,
I usmichnet'sya dolya do nas.
Vse stane hladko, yak po maslu,
Ity vpered – ce nashe haslo.

Nas pidtrymayut' z riznych bokiv,
Pronesemo cherez bezlich rokiv.
Mudrist', sylu, nash rozum i slavu,
Yaka zavzdy zhurtuye derzavu!

Pryspiv (2)