Hory bahryancem kryvavym spalachnuly
Z prominnyam soncya zachidnym proshchayuchys',–
Tak moye serce zalem zahorilosya,
Z mylym, kochanym moyim rozluchayuchys'.

Het' ponad morem, nad chvylyamy synimy
V’yut'sya, ne spynyat'sya chayechky biliyi.
De tebe mayut' shukaty na bezvisti,
Mylyi miy, dumy moyi bystrokryliyi?

Pryspiv: (2)
Chto zyvyi u c'omu sviti,
Chto tut maye serce v hrudyach,
Druhom but', ziydy zi mnoyu
Na strashnu vysoku vezu.

V sebe na vezi vohon zapalyla ya,
Lyubyi, tvoho vorittya dozydayuchys',
Chay vin prosvityt' po moryu dorizenku,
Shchob ne zbludyv, ty, z chuzyny vertayuchys'.

Svite miy, budu tebe dozydatysya,
V chornu, smutnuyu chadru zahortatysya,
I posadzu kyparysovu hilochku,
Bude shchodnya vona sliz'my polytaya.

Pryspiv (3)