1.
Tobi vsi skazani svoyi slova
Ya pozbyrav yak kusochky skla
I tilky viter znaye pravdu pro nas.

Ya dumayu vden i dumayu vnich
Ya znov ne znayu u chomu rich
Nasha dolya zla, vse vyrishyt' chas.

Yde z neba doshch, a pid nebom my
V nash dyvnyi svit my sami pryishly
Nepravda pravdu zaminyuye znov
Iz davnich ran vytikaye krov
Shalenyi rytm i shalene buttya
Ya kazu: Stop – to ne dlya mene zyttya,
I tilky ty tak chochesh, ty – a ne ya.

Pryspiv:
Tviy niznyi dotyk, ya bilshe vze niyak ne vidchuyu,
Ya bilshe vze ne tviy, ale chasom
Tebe u snach svoyich ya znov namalyuyu.

2.
Zemlya bizyt' u mene z pid nih
V dushi zyma i cholodnyi snih
I tilky znayu – shche nadiya zyva

Tak malo chasu, tak malo dniv
Ya dovho ne spav, ya zholodniv
Ya vze, napevno, dohorayu do tla.

Pro tebe son miy takyi sumnyi
Ya v nomu sam i final prostyi
Tyahar prozrinnya na mene pade
Skazeni budni i ditys' nide
Shalenyi rytm i shalene buttya
Ya kazu: Stop! To ne dlya mene zyttya
Ce tilky ty tak chochesh, ty – a ne ya!