Harnyi chlopec', harnyi chlopec' morhaye na mene:
– Pryidy, pryidy, serce moye, v nedilyu do mene.

– Oy ne pryidu ya do tebe, boyus' cholovika,
Yak popadya, bude byty, vkorotaye vika!

– Pryidy, pryidy, serce moye, v poludnyu hodynu,
A ya svoho starenkoho poshlyu po kalynu.

Pishov staryi, pishov brydkyi kalyny lamaty,
A ya svoho mylenkoho vpustyla do chaty.

– Bizy, donyu, bizy, donyu, tata vyhlyadaty,
Yak ityme z kalynoyu, davay skoriy znaty!

Bizyt' donya, bizyt' donya ta v doloni pleshche:
– Hulyay, hulyay, matusenko, nema tata yeshche!

Vidsunula kvatyrochku – vin uze blyzenko:
– De z ya tebe zachovayu, ty z moye serdenko?

A ya tebe zachovayu u sebe v kimnati,
Sama lyazu na krovati ta budu stohnaty.

– Bizy, staryi, bizy, staryi, ta vkolupny medu,
Oy shchos' meni trudno-nudno, holovy ne zvedu!

Pishov staryi, pishov brydkyi medu kolupaty,
A ya svoho mylenkoho vypustyla z chaty.

– Bizy, serce, bizy, mylyi, yaramy, horamy,
A yak tebe zapytayut' – chodyv za volamy.

Bizyt' staryi, bizyt' brydkyi ta v doloni kleple:
– Oy buv ze tut prevrazyi syn, yeshche misto teple!

Harnyi chlopec', harnyi chlopec', u bat'ka udavsya,
Ponad yarom v konopel schovavsya.