Serpen dohora, serpen dohoraye sribnym vohnyshchem.
Zoryanym doshchem, pylom svitlyakiv zlitaye v ozero.
Ta, nenache lyst, ty tremtysh chomus'. Chy to vid cholodu,
Chy to, moze, lis, lis tebe lyakaye vohkym morokom.

Skyn z sebe use, het' use i chay ne bude soromno.
Ydy do mene, ydy – nizkam vid rosy ne bude cholodno.
Misyac' uhori sunet'sya za obriy sribnym kolesom.
Des' hude bdzola, bidna, zablukala sered oseni.

A na Kupala, kupals'koyi nochi
Ta ty shukala doli divochoyi.
Blukala, blukala lisom
Ta ty shukala, shukala cvit.

Huby roztuly, ya tebe zihriyu svoyim podychom.
Ydy do mene, ydy! Zapalyu tebe ya niznym dotykom.
Ochenky vidkryi – ya rosoyu zmyyu tvoyi slozonky.
Lyubonka moya, lyudy kazut' – zovsim ce y ne bolyache...

Pryspiv (2)

Serpen dohoriv, serpen dohoriv osinnim polum’yam.
Sribne koleso, sribne koleso vze des' za obriyem.
Stelet'sya tuman, bilym molokom teche nad ozerom.
Piven zaspivav, ta bdzola vpala u zhasle vohnyshche.

Pryspiv (3)