Za ruhatkamy chodyat' batyary,
I choch ne lehko yim u zytti,
Ale spivayut', ne narikayut',
Bo v nych sercya zoloti.
Za ruhatkamy chodyat' divuli –
Sukni z pyrkalyu, usta, yak mak.
Dzvinko rehochut',
Paniv ne chochut',
Ino spivayut' sy tak:

Shcho ne kazite –
Nema na sviti,
Yoy, yak serce batyara.
Proste, vidverte,
Dekoly vperte,
Yoy, to serce batyara.

Zrobysh mu kryvdu – to vraz obirvesh.
Kynet'sya batyar, yak zvir.
A zrobysh mu dobre,
To vin tobi tez,
Sto raziv bilshe, povir.

Shcho ne kazite –
Nema na sviti,
Yoy, yak serce batyara.
Batyaram zrodu
Zyttya ne shkoda,
Bo v nych taki sercya.

Za ruhatkamy, yak hrim udaryv,
Batyar za kray sviy bytys' pishov.
Shanec' dlya noho – bud'-yaka shpara,
A medal yoho – to krov.
Za ruhatkamy z virov, nadiyov
Pishly batyary na lyutyi biy:
Yiden z bahnetom, druhyi z fuziyov
Za honor tviy i za sviy.

Shcho ne kazite –
Nema na sviti,
Yoy, yak serce batyara.
Proste, vidverte,
Dekoly vperte,
Yoy, to serce batyara.

L'viv chy Kanada – vin lycar dorih,
Vsyudy nash batyar toy sam,
Serdenko zlote vidkryte dlya vsich,
Bude vin tut, a chy tam.

Shcho ne kazite –
Nema na sviti,
Yoy, yak serce batyara.
Batyaram zrodu
Zyttya ne shkoda,
Bo v nych taki sercya.