V speku chy cholod vsyakoyi dnyny,
Nebo chay hrizne, chy holube,
Yanholom svitlym do tebe prylynu,
Shchob vid bidy zachystyty tebe.
Ty – moya mriya zadana, yedyna,
I Ukrayina!..

V chas koly pisnya movchyt' solov’yina,
Tuha zmiyeyu pid sercem sychyt'
Y druzi vchorashni viz'mut' na kpyny,
Ochi zakryyu i bachu v tu myt':
Posmishku lahidnu donky chy syna,
I Ukrayiny!..

V ridnim krayu zachyshchayut' i stiny,
Svoho ne curaysya i v mudroho vchys',
Chto b ty ne buv, ty ye syn Ukrayiny,
Neyu zyvy i za neyi molys'!
I usmichnet'sya poltavs'ka divchyna,
I Ukrayina! (2)

Koznomu pilhy! Vsim po mashyni!
Vsyakomu horodu nrav i prava!
I vsi u Yevropu z torbamy na spyni,
Vsyaka imyeyet sviy um holova.
Svitu vklonys' ta ne stan na kolina,
O, Ukrayino!..

Rodu tvoyemu ni zhynu, ni tlinu,
Viry y nadiyi u zavtrashniy den,
Zdiysnennya mriy shchodoby y shchochvylyny,
Shchedroho stolu i do stolu pisen!
Sylna krayina – matir hostynna.
Ce Ukrayina! Moya Ukrayina!
Moya Ukrayina!..