Ce ne sud, ne viyna, ne misteriya,
Ce yoho velychnist' Zyttya,
Ty zayshov, bo lyshyv vidkryti dveri ya,
Tam za klasyku ziyde i vovche vyttya.

Pryspiv:
Ya shche ne skazav ostannoho slova,
Ya ne rozibrav, de zerno, de polova,
Vden i zi svichkoyu pravdu shukayu,
I krychu, i molyu, i hukayu!

Meni druzi skazaly po-chesnomu,
Shcho isnuye svyashchenna viyna,
Yakshcho budemo, brattya, po-odnomu,
Bude razom nam, brattya, chana.

Pryspiv

Ne chekayte, shcho bude polehshennya,
Ne blahayte, shchob dushu spasty,
Tut v rezymi ne bude pom’yakshennya,
Chto narodyt'sya – musyt' rosty.

Pryspiv

Ale poky chtos' tochyt' nozi na nas,
My do blysku natremo mechi,
Poky syly vohon u dushi ne zhas,
Poky syly dayut' doshchi.

Pryspiv