Zinko z moya dorohaya, shcho budem robyty?
Ya pohadav yty v Kanadu, a tebe lyshyty.

– Ne ydy, muze, do Kanady, ne ydy biduvaty,
Meni tyazko v starim krayu ditey hoduvaty.

Ta y pishov ya do Kicmanya, ne posluchav zinky,
Taky sobi vybyrayu ta y chas do mandrivky.

Oy yichav ya do Chernovciv na kovanim vozi,
Ta y oblyly moyu zinku dribnenkiyi slozy.

Vyyichav ya poza selo, nyzenko vklonyvsy:
– Proshchay mene, rodynochko, moze, z kym svaryvsy.

Proshchay moya rodynochko, ta y ty, ridna maty,
Bo chto znaye, cy si vernu do tebe vmyraty.

Pryyichaly do Myslovy, a tut nebezpechno,
Bo tut konche vizytyrka na ochi konechna.

Oy siv ze ya do vahonu, tyazko zazuryvsy,
Yak schvatyvsy cuh shelenyi, v Hamburku spynyvsy.

Tam v Hamburku dobri lyudy ta dobre nas radyat,
Ny zbyrayut vid nas hroshey, dali nas provadyat.

Oy sily my ta y na shyfu, stalo kolysaty,
A chto z’yiv sy, abo vypyv, musyv vykydaty.

Pryvezly nas do Kanady ta y na pyec pustyly,
Vychodzu ya ta y blukayu, yak zayac v pustyny.

Oy chodzu ya ta y blukayu, ta y revnenko plachu,
Zdaye my sy, shcho sy z zinkov nihdy ne pobachu.

Ty hadayesh, moya zinko, shcho ya tut panuyu,
A tut moroz sorok hradiv, ya v hari nochuyu.

Ty hadayesh, moya zinko, shcho takym ya panom,
A to moroz sorok hradiv, ya splyu pid kyptarom.

V rus'kim krayu na Velykden Chrystos voskresaye,
A v Kanadi snihy, ledy do soncya siyayut.

V rus'kim krayu na Velykden yak mak procvitaye,
A ya chodzu po Kanadi roboty shukayu.