Kalynka, kalynka, verchom chervonenka,
Za dobrym shuhayom zena molodenka.

Siyesya, siyesya tatarka po lisi,
Siyesya leliya dlya moho frayira.

Tam na hori studnya i vidro, i vidro,
A moho myloho nizvidky ne vydno.

Ishov miy mylenkyi, any sya ne vydno,
Lem mu za drozenku bilych nizok slidno.

Verbuyut, verbuyut huzare na konya,
I ya sya zverbuyu, frayirechko moya.

Chlopec ya sy, chlopec, hoduvav mya otec,
Hoduvala matka, cisar do ostatka.