Z-poza hory misyac' zyshov, (2)
A z-za vorit shuhay vyshov, (2)

Po sadi sya prochodzaye, (2)
Ta y sam sobi tak dumaye,
Ze daleko mylu maye.

Ny mi do nyey lyst pysaty, (2)
Ny mi do nyey poyichaty. (2)

Budu do nyey lyst pysaty,– (2)
Tak mya budut lyude znaty. (2)

Ne tak lyude, yak susidy, (2)
Budut maty dost besidy. (2)

Ty, misyacyu, svit mi yasno, (2)
Ty, konychku, ydy krasno. (2)

A yak pryshly pered vrata, (2)
Vyshla myla krasna, zlata. (2)

Konya vzyala za uzdonku, (2)
A myloho za ruchenku. (2)

Konya hvela do staynyci, (2)
A myloho do svitlyci. (2)

Konyu dala vivsa, sina, (2)
Mylenkomu medu, vyna. (2)

Sama sila zastarana, (2)
Svoyi ochka zaplakala. (2)

Choho-s taka zastarana, (2)
Chorny ochka zaplakala? (2)

A cy ty zal vivsa, sina, (2)
Cy mylomu medu, vyna? (2)

Ny mi ne zal vivsa, sina, (2)
Ny mi ne zal medu, vyna, (2)

Ale mi zal toho svita, (2)
Ze-s mi zmarniv moyi lita. (2)