Na tebe zmarnuvav ya chasu nemalo,
A mih by zovsim z toboyu ne buty,
Tobi ya hroshi davav i ne malo,
A mih by krashche sobi natyahnuty.
Chodyla ty do mene nache po vodu
I zabyrala v mene moyu svobodu,
Prosyla z usiyeyi syly kochaty,
Ale mene ty vze vstyhla distaty.

Pryspiv:
Zahrala, zahrala, zahrala moyu sopilku,
Distala, distala, distala moyu mobilku,
Nakrala, nakrala, nakrala – bilshe ne budesh,
Kovtala, kovtala, kovtala – shcho skazut' lyudy.

Na horyzonti postat' znayoma
A chto ce? mabut' vsi zdohadalys',
Ya nakyvayu p’yaty i tikayu z domu,
Daleko – hlyboko – zachovayus'.
Chodyla ty do mene nache po vodu
I zabyrala v mene moyu svobodu,
Prosyla z usiyeyi syly kochaty,
Ale mene ty vze vstyhla distaty.

Pryspiv

Ne morduy mene, ne zmushuy nervuvaty,
Bo ya zlyi ahresyvnyi i mozu zlamatys',
Ty ydy do inshoho, ne budu revnuvaty,
Bo do mene pryidesh znovu – vyzenu z chaty.
Maty-kanaty terminovo vchiplyu hraty na vikna svoyi –
Ne zhryzesh ne spylyayesh,
Budesh nochuvaty bilya moyich dverey,
Bo yakyi ya zahadkovyi-klovyi ty shche ne znayesh.

Pryspiv (2)