Metelyka lovyty ya ne chochu:
Vin – kvitka neba, chay zyve sobi!
Chay krylcyamy barvystymy tripoche,
Shchob radisno bulo meni y tobi.

I kvitku lisovu ne stanu rvaty,
Yiyi do domu ya ne ponesu.
Bo vdoma yiy dzmelya ne pohoydaty
I ne popyty rankamy rosu!

I ne steblynku, hilku chy travynku,
Ya ne obrazu – ce strashennyi hrich!
Bo v kozniy z nych zyve tremka zyvynka,
Shcho svityt'sya doviroyu do vsich.