Chochu provalytysya v temni tvoyi ochi,
Yak prozoryi misyac' tane uhori,
Nich ziyde na zemlyu i v obiymach nochi
Tycho poplyvemo my razom do zori.

Pryspiv:
Moze roziydemosya zovsim ne znayomi?
Moze ocholodyt' nas ranok na zemli?
Moze poshkoduyemo, nu a poky shcho my
Tycho poplyvemo razom do zori.

Pohlyady zitknulysya – dvi nezrymi nyti,
Ruky dotorknulysya – vydaly sebe,
Vystachylo nam todi odniyeyi myti –
Ya davno tebe chekav, a, moze, y ne tebe?..

Pryspiv

Vse odno provalyusya v temni tvoyi ochi,
Yak prozoryi misyac' tane uhori,
Nich ziyde na zemlyu i v obiymach nochi
Tycho poplyvemo my razom do zori.