Chornym lisom yde povstanciv zahin
I u koznoho chlopcya dumka odna,
Nache v ridnu domivku vertayet'sya vin,
Klyche chornoho vistuna.
Pislya dovhych boyiv rany znov zazyvut',
A v chubach molodych syvyna.
Povernut'sya do domu i spokiyno zasnut'
Tam, de Chornoho lisu luna! Luna!..

Tilky smutok i bil u ochach molodych,
Choch po svitu buyaye vesna.
Ne divochi pisni zustrichatymut' yich,
Strine Chornoho lisu luna.

Na halyavach hluchych dubovi chresty
Tych brativ i sester, shcho zabrala viyna.
A u lysti hustomu lysh viter svystyt',
Plache Chornoho lisu luna.
Vy hrud'my zustrichaly vorozyi vohon,
Mov v dushi Ukrayina odna.
Vashe serce teplom materyns'kych dolon
Hriye Chornoho lisu Luna! Luna!..

I po nynishniy den na dubach vikovych,
De svynec' yim koru postynav,
Krovotochyvi rany yak pam’yat' pro nych
V hori Chornoho lisu luna.

I po nynishniy den yichnya pisnya dzvenyt',
Yak natyahnuta Bohom struna,
Ne stychaye vona, ne zmovka ni na myt',
Klyche Chornoho lisu luna!
Ne stychaye vona, ne zmovka ni na myt',
Klyche Chornoho lisu luna!
Klyche Chornoho lisu luna!