Poobicyav. Vse pochalos' z pochatku.
I rozumiv. I rozumiv, choho chotiv.
Podaruvav yiy povnu shchastya klitku.
Tam zachynyv i prosto poletiv.

Vidkryi svoye serce – pohane mynet'sya.
Vdyahny svoyi kryla. Ty mayze zletila...

Pryspiv:
Vona chotila z nebom, vona chotila
Zlamaty vsi kordony, vona prosyla...
Ta klitka ne puskala – u niy dushi nema.
I ptacha ne zletila, bo klitka – to tyurma.

Ne obicyay. Ne pochynay. Ne treba!
Ne rozumiv, ne zrozumiv chy ne chotiv...
Vtrachenyi chas, kradeni zori z neba,
Zaymani sny, zaymanyi svit i ty.

Pryspiv