Ya dosi toboyu zyvu, ya toboyu sumna,
Ne viryu u te, shcho poruch tebe vze nema,
U spohadach lynut', znykayut' vsi nochi i dni,
A ty takyi blyz'kyi meni.

Pryspiv:
Meni zostalys' na proshchannya tvoyi slova, tvoyi dumky
I pershi promeni svitannya, i pershi nashi vechory.
Ya zberezu tvoyu usmishku, ya zberezu tvoyu zurbu.
Nechay rozluka nasha vichna, ya tu lyubov, yak zhadku zberezu.

Ya stanu dlya tebe doshchem, budu yty cilu nich,
I soncem uranci zahlyanu, ya do tvoyich vich,
Ya vitrom v volossi tvoyim pozaplutuyu sny
Lyshen mene ne prozeny.

Pryspiv

Chay nas rozdilyatymut' lyudy, doroha i chas,
Chay sum namalyuye u serci osinniy peyzaz.
Kolys' moze my vidnaydem u mynulim sebe
I bil rozluk todi myne.

Pryspiv