Bula b z toboyu lyubyi den pry dni,
Holubyla b tvoyi solodki sny,
Ale moye vesillya navesni,
Tvoye vesillya pizno voseny.

My stoyimo na riznych berehach:
Tviy – u vohni, a miy – v yarych kvitach.
Yak dni, po chvyli chvylya probiha,
A pomiz namy vichnyi ostriv lita.

Pryspiv:
Bo shchoroku, mylyi, – to vesna, to osin,
Yich chomus' tak vazko obiyty.
Toz davay u lita zustrichi poprosym,
Chay nas povinchaye serpnem zolotym.

Ty z oseni pidesh navstrich meni,
A ya navstrich tobi pidu z vesny.
Darma moye vesillya navesni,
Darma tvoye vesillya voseny.

Ponad vysoki krony yavoriv,
Mov dva persteni u vechirnyu vodu
Pokotyat'sya na zemlyu dvi zori
Po zolotomu schyli nebozvodu.

Pryspiv