U tvoyiy holovi zyve bahato lyudey,
U tvoyemu mozku – bahato dumok.
Ty ne bachysh sniv vze milyony nochey,
Ty boyishsya zrobyty zustrichnyi krok
V c'omu misti, shcho stalo nazavzdy nimym,
V c'omu sviti, shcho znovu do tebe ohluch.
Stavshy vsesvitom-v-sobi, ty stanesh nikym
Sered armiyi kloniv, shcho vtratyly ruch...

Pryspiv:
Svit zanadto banalnyi. Ty v nomu chuzyi.
Ty zanadto skladnyi, shchob tebe spryinyaly.
Kozen krok u bezodnyu vze zovsim ne tviy,
Ydy, dopoky tebe mirazi ne znayshly!

U tvoyiy dushi – lysh porozniy pidval,
Vse, shcho bulo potribne, zabraly davno.
Te, shcho dosi lyshylos', nichto ne shukav –
Volyu vtratyty vse. Ta tobi vse odno,
Ty znachodysh povitrya u blysku ochey
I svoye bozevillya v bezodnyach zinyc'.
Ty u doli zabrav sotni tysyach idey,
Yich bezhluzdomu svitu teper poverny.

Pryspiv:
Svit zanadto banalnyi. Ty v nomu chuzyi.
Ty zanadto skladnyi, shchob tebe spryinyaly.
Zachovay u bezodni sviy podych nimyi,
Ydy, dopoky tebe mirazi ne znayshly!

Pryspiv:
Svit zanadto banalnyi. Ty v nomu chuzyi.
Ty zanadto skladnyi, shchob tebe spryinyaly.
Kozen krok u bezodnyu vze zovsim ne tviy,
Ydy, dopoky tebe mirazi ne znayshly!
Svit zanadto banalnyi. Ty v nomu chuzyi.
Ty zanadto skladnyi, shchob tebe spryinyaly.
Zachovay u bezodni sviy podych nimyi,
Ydy, dopoky tebe mirazi ne znayshly!