Pryspiv:
Serce moye rozryvaye vid bolyu,
Dlya mene sonce zhaslo navit' v dushi.
Kvity vtratyly mayze sviy kolir.
V lid peretvoryuyut'sya slozy moyi.

Znovu zapaleni ochi rozkryyut' vsyu pravdu tobi.
Vsi slozy vchorashnoyi nochi ya zaraz trymayu v svoyiy ruci.
Vsi mriyi rozbyti na bezlich ulamkiv, yich milyon,
Vony rozsypalys' po nebu na neskinchennu kilkist' zirok.

Pryspiv

Pravda – ce zbroya, shcho moze zminyty vse nazavzdy,
A v pam’yati zalyshat'sya tilky naysolodshych spohadiv myti.
Ce borot'ba za vyzyvannya. Chto vynen za te, shcho ye?
Mozlyvo nashe kochannya zmoze yakos' zminyty ce.

Pryspiv (2)